Ο Πολιτικός μας
Ο πολικός μας διαφέρει κάπως από τον πολιτικόν των μεγάλων εθνών της
Ευρώπης. Ο δικός μας πολιτικός δεν έχει να γνοιαοθή ούτε δια την ευρωπαϊκήν ισορροπίαν,
ούτε δια άλλα διεθνή μεγάλα σχέδια και συμφέροντα. Τα μικρά εσωτερικά του
έθνους μας ήθελ’ είναι το φορτίον του.
Ηθελ’ είναι.. .· επειδή ο
πολιτικός μας ανίκανος Kαι δια τούτα.
Εις τα μεγάλα εξευγενισμένα
έθνη, ο πολιτικός τους άνδρας αναθράφηκε εκ νεότητάς του εις τις πολιτικές
επιστήμες, κ’ επρογυμνάσθηκε στα πολιτικά πράμματα. Ώστε, όταν αναβαίνη στην
κυβέρνησιν του κράτους του, εφαρμόζει εκεί τις γνώσεις του και πεποιθήσεις του.
Αλλά, ο δικός μας πολιτικός, ως επί το πλείστον, γεννιέται στην αράδα των πειναλέων
αμαθών θεσοθήρων, όπου, από προσπάθεια σε προσπάθεια, φθάνει και στην κυβέρνηση
του μικρού μας κράτους. ’Άλλος πάλι φθάνει στο ίδιο μέρος από λαοπλανικά
έκπαγλα κατορθώματά του, αμαθής και τούτος παρομοίως και κοινός άνθρωπος. Και
άλλος από άλλες όχι ευγενέστερες πηγές. Οι οποίοι τούτοι όλοι λέγονται
πολιτικοί!...
Τι μπορείς να προσμείνης από
πολιτικούς τέτοιους;
Εννοείται όθεν ότι το στάδιον του ανθρώπου τούτου του λεγομένου
πολίτικου συνίσταται στην επικαρπίαν της εξουσίας. Να χαρή την εξουσία! ’Ιδού το
στάδιον του!... Και πραγματικώς τη χαίρεται με απληστίαν, καθένας τη φορά του,
σαν κόρακας απάνου σε ψόφιο· και μεταχειριζόμενος κάθε ανόσιο διά να βασταχθή στη
θέση του, και κάθε ανοσιώτερο για να ξαναπάη.
από το βιβλίο του Α. Λασκαράτου "Ιδού ο άνθρωπος"
