Σύμη,1978
Ο καπετάν Νικόλας, πρώην τρίτος μηχανικός και πατέρας δύο παιδιών βγάζει τα προς τα ζην της οικογένειας του με το καΐκι του. Στην αρχή ως ψαράς και κατόπιν -όταν οι ψαριές έγιναν φτωχές- ως μανάβης που γυρνούσε στα Δωδεκάνησα με τον πλωτά πάγκο του γεμάτο γεννήματα της γης. Παράπονο δεν είχε και όλα κυλούσαν καλά, μέχρι που ο γιος του, ο Μανολάκης, αρρώστησε. Τα νοσήλια κόστισαν μια μικρή περιουσία. Κόστισαν το καΐκι... και το παιδί δεν σώθηκε...
Τότε -όντας επί ξύλου κρεμάμενοι- πάρθηκε η απόφαση για μετεγκατάσταση στην Αθήνα. Για ένα καλύτερο αύριο, τόσο για εκείνους, όσο και για την μονάκριβη πια κορούλα τους, την Αστραδενή. Και το νησί;
